حموم ِ زنونه
شعبه ی جدید حموم ِ زنونهحموم ِ زنونه
شعبه ی جدید حموم ِ زنونه
برکه نبودم که خزه ببندم ، چشمه بودم جوشیدم
اومدم که اولین شکست کاریم رو جشن بگیرم !
هرگز آدم موفقی ندیده ام که در اولین قدم شکست نخورده باشه ، برای من این شکست به معنی اینه که شجاعت و شهامت اقدام برای تحول در زندگیم رو داشتم ، به این معنیه که جسارت دورخیز کردن و پرش رو داشتم و از این بابت به خودم افتخار می کنم . صد البته که از دلاک جز این انتظاری نیست . دلاک هرگز و هرگز آدم راکد موندن نبوده و نیست و نخواهد بود . پرش بعدی رو با قدرت بیشتری انجام خواهد داد .
واقعیت اینه که یه سری از مانتوها رو مدلش رو طراحی کردم ، با کلی زحمت پارچه ها رو انتخاب کردم از نظر رنگ و جنس و طرح با هم انتخاب کردم و سفارش دادم به خیاط ، اما دیروز که تحویل گرفتم مطلقا چیزی که شایسته ی ارائه به عزیزانم باشه نبودن ! من هم عادت ندارم کار متوسط انجام بدم ، بخصوص برای معرفی برندی که این همه براش زحمت کشیدم . بنابراین بدون هیچ مقاومتی و با روی باز اولین شکست رو پذیرفتم ... از مزون اومدم بیرون و هنوز به سر خیابون نرسیده ، روشم رو تغییر دادم و با خیاط ماهرتری که با هزینه ی بالاتر سفارش می گرفت تماس گرفتم و باهاش قرار گذاشتم . 7 صبح از خونه بیرون زده بودم و 10:30 شب در حالیکه کف پام از شدت درد نابود بود به خونه برگشتم ، دهنم از شدت گرسنگی مزه زهر مار میداد ...
اما شاد و سرحال بودم . یکی از نازنین ترین دخترهایی که می شناسم عکس مبلمان جدیدش رو برام فرستاده بود و با دیدن خونه و زندگیش چنان قندی تو دلم آب شده بود که نگو و نپرس . آخر شب هم آقای خواستگار بهم مژده داد که پنج شنبه اش رو برای ولگردی دونفره ی درون شهری خالی گذاشته !
در کنار همه ی اینها دیروز با تموم شدن قرارداد مستاجر قبلی ، خونه خودم رو گذاشتیم برای اجاره . در حالیکه من اصلا انتظارش رو نداشتم اما تو همین مدت قیمت ها افزایش محسوسی داشته که همش از نظر لطف و عنایت خدا به زندگی ماست .
پروژه ی بعدی
همه ازم ایراد می گیرن که دختر جان چرا با همه ی این فشارها و بدوبدوها دو روز مرخصی نمی گیری سر حوصله به کارهات برسی ؟
و من لبخند می زنم و نمی گم که مرخصی هام رو دارم ذخیره می کنم برای روزهای طلایی تو خونه ی خودم پرسه زدن ، از خواب بیدار شدن و بعد از صبحانه راهی کردن آقای خواستگار و پلکیدن تو خونه ی خودم ...
پروژه ی بعد از شو روم ، انتخاب تیپ و رنگ و مدل مبلمان منزله ، هیچ ایده ی ذهنی ای برای این موضوع ندارم .
گفته بودم میشه یه روز دوتایی بیاییم پابوست ؟
باز هم خدای ارحم الراحمین برامون بهترین ها رو خواست و قرار بر این شده که شب شهادت امیر المومنین و شب قدر رو مهمون آقا امام رضا باشیم .
این اولین سفر با خانواده ی جدیدمه و هر کدوممون به یه شکلی یا به یه دلیلی مشتاق این سفریم . ایشاالا که با دست پر از اجابت دعاها و آرزوهای قلبی شما دوستهای نازنین و خوش قلبی که تو این مدت همراه من بودید برگردم . همیشه اثر دعاهای خیرتون حمایتگر زندگیم بوده و هست و بیشتر از همیشه تو این شبهای ارزشمند ازتون التماس دعا دارم .
اگه قابل باشم به درگاه حق دعاگوی تک تکتون هستم ...
نظرات رو می بندم چون تا وقتی برگردم دسترسی به اینترنت ندارم .
اصلا فکر نمی کردم اینقده سخت باشه
به شدت خسته ام ، فرسوده ی فرسوده ، هم خسته ی جسمی هم کلافه از درگیری فکری ، پروژه ای که صحبتش رو کرده بودم پس از ماه ها فکر کردن و ایده پروراندن و مشورت گرفتن به کمک خدا بالاخره کلید خورد .
چند هفته است که تو این گرمای هوا دارم پارچه فروشی های این شهر رو اسکن می کنم ، به دنبال مناسب ترین طرح ، رنگ ، جنس و قیمت !!! والله که جونم در اومده . شبها خسته و هلاک در حالیکه چندین و چند تا کیسه دستمه خودم رو می رسونم خونه و به گزارشات دکتر رفتن ها و اسکن قلب و متفاوت بودن نظر این دکتر با فلان دکتر و این داستان های مامان گوش میدم .
الگو در میارم ، با دقت حتا یک میلیمتری ، استادم میگه ولش کن مهم نیست حالا تو 120 سانت پای مانتو چه اهمیتی داره ؟ ولی من دلم میخواد کار پرفکت باشه . و آخر هفته ها می شینم پای چرخ ، آقای خواستگار ناله می کنه که نمی خوای بیای این وری ؟ یکی یکی کارهام رو براش می شمارم . پا میشه میاد چرخ رو میزنه زیر بغلش ، یه عالمه بار و بندیل رو میذاره تو صندوق و میگه راه بیفت بریم خونه خودمون بشین جلوی خودم خیاطی کن . من می دوزم و اون میوه برام پوست می کنه ، هله هوله برام میاره ، وسط کار غر می زنه تو رو خدا اینقدر سرت رو ننداز پایین ! پاشو یه دوری بزن گردنت خرد شد ! یا پیشنهادات هیجان انگیز آخر هفته ای میده اما من تطمیع نمی شم و گرمای هوا رو بهانه می کنم و می مونیم خونه . دیگه تسلیم میشه و خودش میاد کمکم . ( نگفته بودم که آقای خواستگار در دوران خیلی جوونی اش تو یه تولیدی کار می کرده ؟ ) ایرادهام رو میگه ، اینجاش تمیز نشده ، حالا نشکافتی هم نشکافتی . میگم نه می شکافم ! باید هیچ ایرادی نداشته باشه ... پارچه رو ازم می گیره و میگه سردوزی هاش رو من می زنم تو برو یه دراز بکش ! شب که تو خواب از خستگی ناله می کنم ، آنقدر گردن و کتفم رو ماساژ میده تا خوابم ببره .
میام شرکت مدل برندهای خوب رو سرچ می کنم از یه چیزهایی که خوشم بیاد مدلش رو بر می دارم می برم پیش استادم ، قسمت هایی رو که با هم جوره انتخاب می کنیم ، یه راهنمایی می کنه میرم به کاری که گفته فکر می کنم ، یه تغییراتی تو برنامه ریزی هام می کنم تا هفته ی دیگه هزار جور بالا پایین می کنم موضوع رو ، آدرس یه پارچه فروشی خیلی خوب بهم میدن اون سر شهر ، یکساعت مرخصی می گیرم و با مترو و اتوبوس خودم رو که دیگه شبیه گندم برشته شدم میرسونم اونجا ، خریدهام رو می کنم . هن هن کنون بر می گردم خونه !
اما همه ی این کارها رو با یه عشقی انجام میدم . مثل همه ی کارهای دلخواهم که با وسواس و دقت و بررسی زیاد و عشق انجام میدم ، وقتی تو پارچه فروشی ، به پارچه زرد ملایم دست می زنم با خودم فکر می کنم یه دختر نازنین این مانتو رو می پوشه ، شاید اون مردی که لایقشه قراره طیف لطیف این زرد رو تا آخر عمر به خاطر بسپره ، بعد یه لبخند پهن می شینه رو صورتم و میگم آقا از این به من دو قواره بده !
با همه ی این سختی ها حال دلم خیلی خوبه ... برای لحظه های شاد زنان سرزمینم در تدارک رخت و لباسم ...